Na alle perikelen over het schrijven aan mijn boek over Sjengs kunstenaarsleven, de (mislukte) crowdfunding en de (geweldig geslaagde) boekpresentatie, is weer het tijd voor ‘gewone’ dingen. In februari heb ik tussendoor twee stukjes geschreven voor Hoe Vrouwen Denken.
Het eerste ging over mijn (jeugdige) ervaringen met het Miss Bril-fenomeen en in het tweede heb ik beschreven hoe ik in het heden om ga met het aanbrengen en weer afhalen van een gezichtsmaskertje. Beide ervaringen waren niet echt om over naar huis te schrijven, maar ik heb het toch gedaan en dit was het resultaat:
Twee jaar en vier glasrecepten later lag bij de opticien een formulier waarmee je je kon inschrijven voor de Miss Bril Verkiezing van dat jaar (1960). Daar wilde ik ook aan meedoen, want mijn bril stond me best goed, vond ik zelf. (klik op Miss Bril voor het hele verhaal).
In de badkamer probeerde ik in één soepele beweging het zwarte vlies – want dat was het – van mijn gezicht te pellen. Maar hoe ik ook plukte en frunnikte, er gebeurde niets. Het maskervlies zat muurvast.
(klik op Een babyface graag voor het hele verhaal).
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewarenBewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
A WordPress.com Website. door WPSHOWER.
Het brillenverhaal is lief maar ik heb er geen ervaring mee.
De maskerstory daarentegen… hahahaha..:-D en ook goed geschreven.
Thnx 🙂