Wellness voor moeder en dochter

Pas na vijftigste verjaardag maakte ik kennis met het fenomeen sauna. Ik wist natuurlijk al langer dat er zaken bestonden als hetelucht- stoom- en zweetbaden, maar het leek mij helemaal niks; te warm en te benauwd. Bovendien – ik beken het ruiterlijk – had ik er zo mijn ideeën over; Sodom en Gomorra gaat wat ver, maar ik verwachtte toch wel enig geloer naar lichaamsdelen die ik niet aan Jan en Alleman wilde blootstellen.

Toch wist mijn dochter mij op een gegeven moment mee te tronen. We waren ons traditionele weekendje weg; naar het Thermaalbad Arcen deze keer. Lekker ouderwets ingericht, met heerlijk warme buitenbaden. Ik hield het bij geneeskrachtige baden en rustruimtes, maar zij vond de sauna een absolute must. Toen ze ontspannen en rozig terug kwam, bleef ze op me inpraten; “Héérlijk mam, zó lekker, probeer het nou eens, je vind het vast geweldig “. Ik zei al, ik had mijn bedenkingen, maar ging toch mee toen zij een tweede ronde ging maken. Want nieuwsgierig ben ik wel en wat kon mij nou gebeuren?

Niets natuurlijk, het viel reuze mee. Niemand keek, maar ik had het Spaans benauwd. Na vijf minuten stond mijn hoofd al op plofstand. Wat een opluchting toen ik met mijn oververhitte lijf in heerlijk koel water plonsde! Pfff, dacht ik, niks voor mij, geef mijn portie maar aan de overbekende Fikkie.

Maar … zeg nooit nooit, want diezelfde middag ging ik toch nog een keer met mijn dochter mee en bleef ik de volle twintig minuten zitten. Je went er kennelijk aan. Het vocht liep in verrukkelijke straaltjes uit mijn poriën. Het was me een potje genieten, net als de duik in het zwembad daarna. Sindsdien is ons jaarlijkse (winter)weekendje weg niet compleet zonder minstens één dag naar de sauna. Ik verheug me er nu al op.

Misschien vind je deze berichten ook leuk om te lezen?
Online klantenservice
Routebeschrijving
Dagbesteding