Al in januari 2009 gaf President Obama bevel om het gevangenenkamp op Guantanamo Bay binnen een jaar te sluiten. Maar nu, bijna twee jaar later, bestaat het kamp nog altijd. Ik zou er iets aan willen doen, maar ik weet niet wat.
Vrijdag zag ik op tv een stukje van de Idfa documentaire (You don’t like the truth) over Omar Kadhr, een Canadese jongen van Afghaanse afkomst, die in 2002 werd gearresteerd en opgesloten op Guantanamo Bay . Nu, acht jaar later, zit hij nog steeds gevangen. Hij heeft een gevangenisstraf van 40 jaar gekregen voor het gooien van een granaat naar een Amerikaans peloton waarbij een sergeant om het leven kwam. Niet mooi natuurlijk. Granaten gooien mag niet en iemand daarmee doodgooien al helemaal niet. Dat weet een kind. Als je tenminste kind hebt mogen zijn van je vader. Wat bij dit jongetje waarschijnlijk niet het geval is geweest. Een veertienjarig kindsoldaatje dat door zijn vader vanuit Canada was meegenomen naar Afghanistan, opgroeide in een Al Qaeda trainingskamp en niet beter wist dan wat zijn vader hem had verteld. Die ongetwijfeld van de mensen met wie hij in dat gevecht was, opdracht had gekregen om die granaat te gooien. Zo’n jongen sluit je op in het meest verschrikkelijke oord van de wereld. Je dreigt en je slaat en schopt hem en dan krijg je nog een bekentenis ook. In ruil voor die bekentenis hoeft hij nu nog maar acht jaar in plaats van veertig in de gevangenis door te brengen.
Ik hield het niet droog. Je ziet hem huilen om zijn moeder. Vertellen over zijn verwondingen en zijn blinde oog. Een kind. Nu ik erover schrijf, raak ik weer emotioneel . Zó erg vind ik het. Natuurlijk kun je zeggen dat hij dan maar geen granaat had moeten gooien naar die Amerikaanse soldaten. Maar kom op zeg. Veertien jaar! Zo’n kind is gehersenspoeld, doet wat hem opgedragen wordt. Het zal je zoon maar wezen. Stel je toch voor dat je eigen kind op veertienjarige leeftijd een granaat naar de vijand gooit, daarvoor 8 jaar wordt opgesloten en na berechting nog eens 40 jaar krijgt. Ik moet er niet aan denken.
Klote Binladen, klote Al Qaeda, klote Taliban, klote oorlog, klote Afghanen, klote Amerikanen, Zó dat is er uit!
Update: Omar zat vast in Guantánamo Bay tot oktober 2012, waarna hij tot medio 2013 de rest van zijn straf mocht uitzitten in Canada.
Ik ben nu even stil, even teruggetrokken in mijn gedachten, mijn gedachten zijn bij veel van deze kinderen.
Gelezen Joke en je hebt gelijk, het is klote… 🙁
Het is heel moeilijk, lijkt mij, je eigen gevoel en mening NIET aan je kind door te geven. Jouw haat ook zijn of haar haat maken. De vader van deze jongeman is net zo schuldig, het “kind” wist niet beter dan dat hij goed deed. Het gebeurt overal, overal wordt haat gezaaid en als kind luister je naar je ouders, want die hebben “altijd” gelijk, hoe fout ze soms ook zijn.
Ik heb het stuk gezien, ik ken niet het hele verhaal, maar ik weet wel dat het schreinend is dat dit zo gebeurt, overal.
Alie wenst je ondanks de woede een goed weekeinde!