Volgende week gaat de wintertijd weer in. Van 30 op 31 oktober gaat de klok een uur terug.
Vroeger (vóór de invoering van de zomertijd in de jaren zeventig van de vorige eeuw) maakte ik korte nachten. Ik was zowel een ochtend- als een avondmens. Ik stond vroeg op en kon ās avonds niet goed in slaap komen. In totaal sliep ik vaak niet meer dan vijf Ć zes uur per nacht. Maar ik bleef er toch redelijk vrolijk en alert bij, al vond ik slapen een van de lekkerste bezigheden die ik had en had ik graag wel eens een uurtje meer getukt dan dat mij gegund was.
Sinds de invoering van de zomertijd is dat anders. Ik ben al die jaren systematisch slaap tekort gekomen, waardoor ik tegenwoordig āgek genoeg- veel langer slaap. Op zich is dat heerlijk, maar vaak ook wel lastig. Vooral ās avonds. Ik slaap, als het even kan, bijna het klokje rond, sta om half zeven op en lig er tegen half tien weer in. Half tien naar bed is voor een volwassene erg vroeg, maar daar heb ik lak aan. Ik heb die uren slaap hard nodig om te functioneren. Maar door die halfjaarlijkse veranderingen, is mijn bioritme volledig van slag. In de zomertijd moet ik voor mijn gevoel veel te vroeg opstaan (als het half zeven is, is het in wintertijd pas half acht), maar mag ik wel lekker op tijd er weer in (half tien is in wintertijd pas half negen). In de wintertijd is het andersom; ās morgens mag ik blijven liggen (half zeven is dan al half acht volgens het zomersysteem), maar ik moet wel langer opblijven, want voor mijn gevoel is mijn bedtijd van half tien dan al half elf.
Ieder jaar heb ik bijna een half jaar nodig om mijn bioritme aan de zomer- of wintertijd aan te passen. Tegen dat ik gewend ben, draait het systeem weer om. Gillend gek word ik ervan, en moe en chagrijnig en mopperig. Vooral in de wintertijd gaat mijn systeem helemaal op tilt. Want als ik voor mijn gevoel langer op moet blijven (een volwassene gaat nu eenmaal niet al om half negen naar bed), raak ik over mijn directe slaap heen en lig ik soms uren te woelen en te draaien voordat ik de slaap kan vatten. Dus dan kom ik uren tekort en kan ik in de volgende ochtend mijn bed helemaal niet meer uitkomen. Kannu het nog volgen? Zomers gaat het wat beter. Dan past mijn ritme zich in een maand of vier al weer aan en heb ik nog twee maanden waarin ik mij ‘gewoon’ voel.
Dus wat mij betreft, afschaffen die rare kunstmatige tijdsinstellingen. Zomertijd aanhouden, of wintertijd. Maar dan wel consequent het hele jaar, zodat ik mijn biologische tijdklok daaraan kan aanpassen. Is er een politieke partij die daar een motie over kan indienen s.v.p.??
Geschreven voor zeuren op zaterdag, een inititatefĀ van Melody-Music.
Elke week geeft Melody het thema op van de volgende week. Zeur er naar hartelust over. Leef je uit, houd je niet in enĀ je gezeur af met de door jou gewenste -positieve- oplossing.
Het is inmiddels zover. Hopelijk kun je er een beetje aan wennen. Ik heb er zelf eigenlijk geen last van. En het is nog mooi weer ook vandaag š
ik heb er weinig last van moet ik zeggen van mij mag het eigenlijk wel zo blijven
Tja, eigenlijk hoor ik dit soort dingen niet zo vaak… Moeite hebben met de zomer of wintertijd. Tenminste ik hoor het mensen niet aan mij vertellen, dus toen ik dit las van je Joke dacht ik bij mezelf, o dat kan dus ook!
Ik zelf merk er weinig van. De ene keer ben ik vroeg op (maar dan had ik toch het liefste blijven liggen hoor) de andere keer ga ik heel laat naar bed. Het is bij mij altijd weer anders. En de wintertijd is alleen maar onhandig omdat je dan weer een uur minder weekeinde hebt of eh is het andersom?
(.O.’)
Nou, Joke, als ik dit zo lees heb ik eigenlijk weinig te zeuren!! Houd trouwens niet in dat ik het daarom maar niet doe hoor ;-))
En mocht jij eerder horen dat er motie ingediend word: ik ben voor afschaffing :-))