Winifred Atwell is een pianiste uit mijn jeugd door wie ik op het idee kwam om piano te leren spelen. Ik vond haar fantastisch. Het leek zo gemakkelijk en hartstikke vrolijk. Dat wilde ik ook!
Nou kwam ik uit een behoorlijk arm gezin, dus dat ging niet door, maar als ik even de mogelijkheid had (op school, of in het buurthuis vlakbij) om een riedeltje te spelen op een piano, dan deed ik dat. Maar het bleef vooral bij de bekende riedels als ‘boer daar ligt een kip in’t water’ of ‘vader Jacob’ en uiteindelijk zelfs ‘de vlooienmars’.
Toen ik wat ouder werd en een vakantiebaantje kon nemen, spaarde ik voor gitaarlessen (dat was stukken goedkoper dan piano en ook leuk), maar die piano bleef in mijn achterhoofd spoken.
Pas toen ik hoog en breed getrouwd was en twee kinderen had van 8 en 10, kwam die piano er eindelijk en nam ik ook pianolessen bij de plaatselijke muziekschool. Net als mijn zoontje overigens, die veel meer in zijn vingers had dan ik; hij boogie woogiede er op los, geweldig! Is daar overigens -net als ik- ook nooit mee doorgegaan, jammer hoor.
Ik had hier een filmpje willen plaatsen van Winifred Attwel, die the Black and White Rag speelt, maar dat lukt niet, want die mogelijkheid heeft de originele plaatser uitgeschakeld. Je moet op Youtube zelf kijken. Nou, ja, dan maar een link naar de grande dame op Youtube, minstens zo leuk!
Voor meer Zwijmels op zaterdag, of als je ook zin hebt om mee te doen, ga je naar Natasja van ’t Pumpke
Ze was héél bekend in de jaren 50 en het is zeker niet uitgesloten dat ze de Nederlandse Pia Beck inspireerde . Henk was er gek op maar moest natuurlijk genoegen nemen met Pia Beck waar hij bij haar Scheveningse kelder soms aan de buitenkant door een raam naar het optreden kon kijken. Dat was nog voor hij mij kenden dus zal 2de helft jaren 50 geweest zijn.
Ik luister graag naar Ragtime muziek. Op een of andere manier komt zij mij bekend voor, maar ik kan het nog niet plaatsen waarvan dan. Piano of accordeon lijkt mij geweldig om te kunnen spelen, maar mijn passie ligt op trombone en de bas-tuba. Het is gewoon leuk om zelf muziek te maken.
Alle muziek is leuk; zelf maken, ernaar luisteren, meezingen, het kan niet op.
En zo is het😍
Geweldig, ik luister nog steeds naar haar. Het verhaal ging dat ze met opzet hier en daar een valse noot speelde, ik weet niet meer waarom.
Misschien vandaar die triomfantelijke blik af en toe? En die knipoog? Zo van: kijk mij eens?
Leuk! Ik had niet eerder van haar gehoord maar het Youtubefilmpje doet naar meer verlangen. Ik ga verder googelen. Ze heeft, lees ik, een interessante geschiedenis. Bij ragtime moet ik altijd denken aan Scott Joplin en aan Comedy Capers. 🙂 Het is muziek waar je vrolijk van wordt!
Precies; je wordt er hoe dan ook vrolijk van.