Jokezelf over gisteren, vandaag en morgen
De weekbespreking is in volle gang, als Jack woedend de kamer binnen stuift. “Kan iemand mij vertellen waar die krat met pennen is gebleven?” Geen reactie. “Hé!” Hij slaat met zijn vlakke hand op de tafel. “Die krat met mosterdpennen is weg!” Arend haalt zijn schouders op: “Geen idee.” “Zo’n rode krat kan toch niet... Lees verder →
Een oudje die ik 10 jaar geleden al geplaatst heb, maar die wat mij betreft in de herhaling kan. Blijft mooie muziek! Perhaps love Door Placido Domingo en John Denver, respectievelijk opera- en countryzanger Ik vind tekst en de muziek prachtig en de samenzang van de twee heren subliem. Kippenvel! Perhaps love is like a resting... Lees verder →
“Dames en heren, ” zegt Jolanda plechtig: “Ik heb een geweldig idee! We beginnen een band!” “Een band? Ben jij wel lekker? Op onze leeftijd?” Greet wijst op het groepje ouderen dat geniet van koffie met gebak in de lunchroom van de HEMA. “Waarom niet? Paul McCartney is 81, Cliff Richard 82, Mick Jagger en... Lees verder →
Winifred Atwell is een pianiste uit mijn jeugd door wie ik op het idee kwam om piano te leren spelen. Ik vond haar fantastisch. Het leek zo gemakkelijk en hartstikke vrolijk. Dat wilde ik ook! Nou kwam ik uit een behoorlijk arm gezin, dus dat ging niet door, maar als ik even de mogelijkheid had... Lees verder →
Ergens in mei 2016, een half jaar nadat mijn lief Sjeng* was overleden, zag ik de voorstelling: "Als we zo vrij mogen zijn" van Harrie Jekkers en Jeroen van Merwijk. Daarin zong Jeroen dit prachtige lied met begeleiding van Harrie Jekkers op gitaar. Het sloeg bij mij in als een bom. Ik kende het lied... Lees verder →
Ik wil er niet in en vervolgens wil ik er niet uit. Mijn bed bedoel ik. ’s Avonds ben ik veel te fijn aan het lezen, puzzelen of computerspelletjes aan het doen en ’s morgens lig ik te lekker in dromenland om bij het eerste geluid van de wekker uit de lakens te kruipen. Dus... Lees verder →
Hier is dan eindelijk het laatste deel van het vierluik dat ik begon in 2014 over twee vakanties rond het jaar 2000, met een Canadees van Italiaanse afkomst. Wat vooraf ging, vind je hieronder: Deel een: Trees had een Canadees Deel twee: Trees en d'r Canadees in Italië Deel drie: Florida Florida was geweldig en... Lees verder →
“Wat denk je, kun je jezelf rebooten?” De computer keek mij met grote ogen aan (een computer kan dat, kijk maar naar het plaatje); “Wat denk je wel? Ik ben verdorie een computer! Natuurlijk kan ik mezelf rebooten.” “Nou doe het dan maar, want ik wil weer schrijven en ik kan dat alleen als de... Lees verder →
Het heeft even geduurd, en ik ben er nog steeds niet helemaal uit, maar de website begint er weer een beetje naar mijn zin uit te zien. Dat zwarte blok onder de header moet nog weg, want ik vind dat geen gezicht en de lijst onderaan staat er ook wat verloren bij, net als het... Lees verder →
Nadat ik een hele poos (drie jaar of zoiets) niet of nauwelijk heb geblogd, ben ik weer terug bij WordPress. Maar dat valt me niet mee, moet ik zeggen. Alles is veranderd en ik ben natuurlijk een boomer, dus... 'nough said 😜 Ik heb een nieuw thema uitgeprobeerd op mijn site, maar dat liep totaal... Lees verder →
De afgelopen twee jaar (en twee jaar daarvoor) heb ik me vooral bezig gehouden met bingewatchen, kruiswoordpuzzels en sudoku's. 't Is wat hoor en ik had niet eens geraniums om achter te gaan zitten. Hoeveel series ik heb gezien, weet ik niet eens, maar het waren er veel. Ook de kruiswoordpuzzels kwamen me op een... Lees verder →
Vaak is er maar één tikje nodig om de sterkste mens te laten verkruimelen tot een hoopje ellende.
