Drukken en duwen in een Thaise vrouwengevangenis

Geschreven voor een initiatief van Aline. De bedoeling is dat je een stukje schrijft van exact 250 woorden. Het woord van deze keer was drukken. Lekker woord weer. Ik had er, net als veel anderen, van die donkerbruine associaties bij, maar daar wilde ik per sé niet over schrijven, want drukken betekent veel meer. Je kunt er, zoals Aline21 zelf fijntje opmerkte; “alle kanten mee op”. Nou dat heb ik gedaan en ik kwam uit in Thailand. Lees en oordeel zelf. N.B. Het stukje zelf is precies 250 woorden. De onderschriften van de foto’s heb ik niet meegeteld.

=================================================================

Vorig jaar belandden mijn man en ik in de vrouwengevangenis van Chiang Mai.

Uithangbord Correctional Facility

In voorbereiding op hun vrijlating, krijgen de vrouwen een opleiding. Daarmee kunnen ze buiten de deur normaal hun brood verdienen. Een van de opleidingen is traditionele Thaise massage. De vrouwen die deze opleiding kiezen, krijgen 180 uur les in full body massage. De laatste drie maanden van hun gevangenschap  werken ze in de gevangenissalon. Het geld dat ze daarmee verdienen, wordt bewaard als startkapitaaltje voor na hun vrijlating.

Van de gevangenis is weinig te zien, behalve een muur, vrolijk blauw geschilderd. En in de wachtruimte ligt een fotoboek met geposeerde kiekjes van de directrice met de inmates.

Die massages kun je overal laten doen, maar wij vonden dit wel speciaal. Zo’n massage gaat anders dan bij ons. Wij hadden gekozen voor de ‘zachte’ variant. Ik moet er niet aan denken hoe de ‘harde’ variant aangevoeld zou hebben. De dames gebruikten hun hele gewicht (full body), hun ellebogen en knieën op onze armen, benen en rug. Rekken, strekken, kneden, drukken en duwen. Pijnlijk, maar effectief, want daarna kon ik alles weer bewegen. Manlief ook, maar door het geduw, was zijn maag van streek geraakt, dus hij liep dagen daarna nog met een pijnlijk middenrif en oprispingen.

Later waren we in een blindeninstituut in Hua Hin. Dat was helemaal fantastisch; totaal blinde mensen die niet of nauwelijks Engels spreken, maar precies weten welke spieren ze moeten masseren. Niks bindweefselmassage zoals bij ons, maar je hele skelet weer in vorm.

 Een kruispunt in Chiang Mai