Huis kwijt

Ik Zeur graag Op Zaterdag. Het liefst over het feit dat web-log.nl nog steeds geen weblog.nl is. Althans; technisch gesproken is web-log.nl natuurlijk al wel weblog.nl, maar de blogs zijn er nog niet, enige tekst is ver te zoeken, foto’s zijn ergens in Amerika achter gebleven en de webloggers zelf zijn helemaal nog niet terug. Die zijn verspreid over internet aan het mopperen over de migratie. Daarover zeuren heeft natuurlijk geen enkele zin, al vind ik het onbegrijpelijk dat er in deze IT-tijd zoiets mis gaat. Je zou bijna denken dat de vele meters tekst die al die bloggers in de afgelopen jaren geproduceerd hebben, er met de hand weer terug ingezet worden. Maar je hoort mij niet klagen, want het is zo al erg  genoeg. En een tijdelijk blog is óók een blog, dus mijn oplossing is in principe voorhanden.

Toch ben ik mijn dagelijkse routine kwijt, nu mijn vaste stekkie tijdelijk weg is. Ik zit vaker op Twitter en Facebook om te kijken of webstreepjellog al nieuws heeft en houd mij veel vaker bezig met onbenullige klusjes en het checken van de mail. Uiteraard schrijf ik gewoon verder, zelfs zonder tijdelijk blog, en ik zou alvast kunnen beginnen met het uiterlijk van het ooit bij weblog.nl opnieuw te verschijnen ‘oude’ blogje, maar dat werkt zo niet bij mij; ik moet het concreet voor ogen hebben. Dus al met al ben ik al een paar weken een tikkie van de rel.

Het voelt als een verkeerd gelopen verhuizing: je zit te wachten op de verhuiswagen die maar niet wil komen. En als hij eenmaal is gearriveerd, zijn de dozen er niet bij. Geen idee waar ze gebleven zijn. Hebben ze de dozen achterhaald, dan staat alles door elkaar, zodat je niks op de juiste plek kan zetten en je de hele dag heen en weer loopt voor de verkeerde spullen in de verkeerde kamer. Je kijkt naar buiten en je er niks. Je kennissen en vrienden spreek je alleen af en toe door de en via Twitter. Treurig!

Blèr…. ik wil terug naar huis. 

Zeuren op zaterdag was ooit een initiatief van Melody