Rokjesdagen ZWOZ

Naar aanleiding van het artikel in De Volkskrant over het fenomeen ‘rokjesdag’ en de discussie daarover die daarna ontstond op Facebook, heb ik, voor het zwijmelgebeuren op zaterdag, een lied uit 1968 gevonden dat daar slechts zijdelings mee te maken heeft, maar dat – als je dat zou willen – ook een hele woordenstrijd kan doen losbarsten, omdat het is geschreven en vertolkt in een tijd dat men nog niet viel over zaken als ‘rokjesdag’*. Uit de gedachtenwisseling op Facebook viel op te maken dat veel mensen de term erg seksistisch vinden en geboren uit een ‘geil mannelijk brein’. Tja, wat zal ik daar nou eens op zeggen? Ik zeg maar zo, ik zeg maar niks.

*Volgens columnist Martin Bril (1959-2009) ‘die ene dag in het voorjaar dat alle vrouwen als bij toverslag ineens een rok dragen met daaronder blote benen’. Alsof vrouwen mysterieuze wezens met bovennatuurlijk gaven zijn, zusters met geheime codes, een sekse met onpeilbare diepgang. Dat is natuurlijk niet zo, maar het is wèl een feit dat van bijna alle vrouwen de benen bloot gaan als het, zoals vandaag, ineens erg mooi weer wordt. Ook de mijne (en die zíjn me, zo na de winter, een partij wit, dat wil je niet weten).

Het lied is geschreven door cabaretier Henk Elsink (1935-2017), die het samen met Ina van Faassen zong in het in de jaren zestig bijzonder populaire Vara-radio programma Vrij Entree (1963-1969). Ik heb hele goede herinneringen aan dit programma, aan de liedjes uit die show en aan de artiesten die Henk Elsink daar ontving, zoals Jenny Arean, Leen Jongewaard, Tonny Huurdeman, Wim Sonneveld, Adéle Bloemendaal. Kortom, de hele toen bekende goegemeente liep daar – bij wijze van spreken – de deur plat.

************************

Meer zwijmels beluisteren of zelf meedoen? Kijk dan bij Iris Papillo