Telemarketeutelen
“Goedemiddag mevrouw, bel ik gelegen?”
“Nou, eigenlijk niet.”
“Ik heb maar een paar minuten van uw tijd nodig, want ik mag u een fantastische aanbieding doen…”
“Bespaar u de moeite, ik wil geen aanbieding.”
“Nee, echt, dit moet u even horen..”
“Nee, dank u, ik wil niet”.
“Maar waarom dan niet?”
“Omdat ik het niet wil, dat moet toch reden genoeg zijn?”
“Hm, nou, ja, eh, ik weet niet hoor, we hebben een fantastische aanbieding…”
“MAAR IK WIL NIET”.
“U heeft nog helemaal niet gehoord wat het is.”
“Nee, dat klopt, want ik wil er niet naar luisteren.”
– Diepe zucht – “Nou dan zal ik maar noteren dat u niet geïnteresseerd bent hè?”
“Ja, doet u dat. Goedemiddag”.
“O, nog even; ik ben verplicht u te wijzen …”
“op het bandje over het bel-me-niet-register, ja dat weet ik, doet u geen moeite, want daar ben ik al tig keer naartoe gegaan om mij te registreren en ik blijf maar gebeld worden.”
“Nee, dat klopt, soms wordt daar niet naar gekeken.”
“Dat heb ik gemerkt ja. Ik word er horendol van, al blijf ik beleefd.”
“Dan kan ik u misschien helpen. Ik heb hier een formuliertje waarmee ik het meteen kan doorgeven”.
“Dat zou fijn zijn.”
“Wilt u gebeld worden door loterijen?”
“Nee.”
“Goede doelen?”
“Nee.”
“Thuiswinkelen?”
“Nee.”
“Horoscopen?”
“Nee. Kunt u niet gewoon overal néé aanvinken?”
“Nee, dat mag niet, ik moet elke categorie voorlezen.”
“Maar ik wil door geen enkel bedrijf telefonisch benaderd worden.”
“Dat snap ik, maar het moet zo, dat staat in mijn script.”
Ach ja, natuurlijk, een script! Nee, dat verandert alles. Dus ze gaat door, tot ik alle tien categorieën met néé heb beantwoord. Dezelfde die ik al meermalen, zowel schriftelijk heb aangevinkt, als telefonisch heb doorgegeven. Dat ik er zo rustig onder blijf!
“Dit waren ze allemaal. Prettige dag verder mevrouw, ik hoop dat u nu niet meer gestoord wordt.”
“Dat ben ik al, maar bedankt hoor en ik hoop voor u dat u snel kunt stoppen met dit vervelende werk.”
Zou het deze keer helpen?
Geïnspireerd door een blog van Mark over Otto en een telemarketeer.
Ik nam gisteren en eergisteren op toen ik ” nummer onbekend” zag staan: de KPN. Dat ik het nummer niet kon zien, vond ik niet erg.
Wat ik wel erg vond was dat de meneer van de KPN mij zogenaamd (voor mijn ongemak om zonder internetverbinding te zitten) iets MOCHT aanbieden. Ja, je raadt het al: een ordinaire verkooptruc om mij een mobiel abonnement aan te smeren.
Herman Finkers zei ooit iets heel grappigs in een gesprek (interview?): ” Als ze mij bellen en vragen ” Wilt u goedkoper uit zijn?” zeg ik altijd: “Goedkoper? Nee, alsjeblieft niet, dat wil ik niet. Ik weet nu al niet wat ik met al mijn geld moet doen”. (of iets van die strekking). Mocht iemand anders het fragment terugvinden… Ik hoor het graag.
Er zullen niet veel mensen zijn die dit toe willen geven, maar ik heb dit werk zelf ook gedaan. Een jaar of acht geleden, part-time. Het is net zo verschrikkelijk als het lijkt. Outbound calls, ongevraagd bellen met een aanbieding. Wat natuurlijk helemaal geen aanbieding is en waar niemand op zit te wachten. De computer belt een nummer soms wel zes keer achter elkaar … Visacard, verzekeringen, sponsoring Natuurmonumenten, visoliecapsules, Telefonie, internetproviders. Alles vanuit hetzelfde callcenter, rijen vol studenten, huisvrouwen, allerlei soorten telemarketeers door elkaar. Met schreeuwende supervisors op de achtergrond (kom op, verkopen! Wie niet scoort in het eerstkomende kwartier moet de hele avond staande bellen!) Iedereen kreeg minimumloon, ook in de avonddienst. Na drie keer ‘scoren’ kreeg je een bonus van 5,- . Je begrijpt dat ik er niet lang heb gewerkt. Maar, zelfs nu nog ken ik de ‘scripts start-up’ uit mijn hoofd. Word ik gebeld door een telemarketeer, dan laat ik ze hun hele verhaal afdraaien. Zodra ze klaar zijn reciteer ik mijn eigen oude script, totdat ze ophangen. “Goedemorgen/midddag/avond, u spreekt met Miranda van Hollanda, ik hoop dat ik u gelegen bel? Dat is jammer/fijn. Ik mag u namelijk een bijzondere aanbieding doen die u zeker niet voorbij mag laten gaan. Heeft u weleens gehoord van …?”
Nou ja, meestal hangen ze dan wel op 😉
Leuk blog Joke, fijn om je te lezen!
Ik heb ook wel te doen hoor met mensen die dit ondankbare werk moeten doen. Staand bellen als je binnen 15 minuten niets verkocht hebt? Dat zijn toch 19e eeuwse praktijken? Vreselijk.