Morgen is gisteren vandaag
Staan wij er met zijn alles wel eens bij stil dat we nú leven, en niet in het verleden of in de toekomst?
Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze zo’n spijt hebben van… en dan sommen ze dingen op die ze gedaan hebben, of juist niet gedaan hebben, maar graag hadden willen doen. Of dat ze twintig jaar later nog steeds zo boos zijn op onrecht die ze is aangedaan door (hun moeder, de juf van de tweede klas, hun baas, de tramconducteur, hun ex). Of nog steeds jaloers zijn op de aandacht die hun (oudste, jongste, middelste, gehandicapte, drukke, stille, tweeling-) broer of zus van hun ouders kreeg. Dat kunnen ze maar niet loslaten, want tja, dom geweest, onrechtvaardig behandeld, te weinig aandacht gekregen.
Wat ik ook geregeld hoor is de kreet; als ik … (uit de kinderen, gepensioneerd, 50, 65 ben, een erfenis krijg, de loterij win, directeur van de bank word, een klapper maak in het casino, mijn huis verkoop, een fortuin maak van mijn verzamelde postzegels, ansichtkaarten, antieke spullen) dan ga ik… vul maar in; reizen, studeren, de bloemetjes buiten zetten, genieten van het leven, naar het theater, een muziekinstrument leren spelen, een huis kopen, verhuizen naar Spanje, enzovoort, enzoverder. Met al die spoken uit het verleden en de fictie uit de toekomst, is genieten van het nu er dus niet altijd (of vaak niet) bij.
plaatje van DIYLOL.com
Heel af en toe stuit ik bij het zappen op dr. Phil (mijn lief S. noemt hem ‘Onze Grote Mensenvriend’ en vindt het totaal verwerpelijk dat ik überhaupt naar dit programma kijk, maar ja… soms zegt de man best zinnige dingen over de problemen van zijn gasten). In zijn metershoge stoelen ontvangt en helpt psycholoog Phillip McGraw mensen, die blijven steken in het verleden, ruziemakend met hun ouders, hun (ex) echtgenoot, kinderen, de buren, en zich daar helemaal niet prettig onder voelen. Of die vinden dat ze nog veel verder moeten in het leven. Een grote toekomst tegemoet. Niet stilstaan, want stilstaan is achteruitgang. En dat kunnen we niet hebben. Achteruitgang.
Nee, dat hebben we gemerkt. De vooruitgangsmaffia riep jaren geleden al dat we moesten privatiseren, (ver)commercialiseren en dat alles wat geen geld opleverde, niet nuttig zou zijn. Want het bracht geen geld op. En dingen die – volgens deze ultieme cirkelredenering – niets opleveren, zijn economisch niet interessant en betekenen daarom alleen al achteruitgang. Dus zijn inmiddels bijna alle overheidsinstellingen geprivatiseerd en moeten politie agenten, brandweerlieden, leraren en zorgverleners productie maken. Want dat is modern, dat is vooruitgang, dat levert meetbare winst op. Verder, groter, hoger, meer, beter, niet omkijken en zeker niet stilstaan. Want je mocht eens tot de conclusie komen dat wat je gisteren hebt verzameld en vandaag hebt, voldoende is om gelukkig te zijn.
Geef mij maar dr. Phil. Die heeft één stelregel; “The past is gone. The future hasn’t happened yet. The only time is now.”
En daar heeft ie verdorie gelijk in.
Ik denk dat dit stukje goed is voor al die mensen die met name gebukt gaan onder het verleden en zich stukdenken op de toekomst. Dr. Phil verdient goed aan deze uitspraak die iedereen kent maar die kennelijk maar zo weinigen (kunnen) praktiseren.
Nu ben ik heel tevreden met mijn leven maar niets houdt me tegen om eens lekker te piekeren over een stukje dat ik (uiteraard in de toekomst) ga schrijven. Ook denk ik met plezier terug aan de tijd dat de kinderen nog zo klein waren dat ze naar mijn verhaaltjes luisterden. Een fijne tijd.
Mensen hebben een geheugen gekregen en het vermogen over de toekomst na te denken. Verre (bewoonbare) planeten, de in elkaar gevlochten vlinderstruiken die vast over twee jaar al heel groot zijn en veel insecten trekken, dat lekkere stukje kaas dat ik woensdag op de markt ga kopen… het zijn maar een paar dingen die zo maar door mijn brein zweven. Af en toe een zorgje, dat ook, meestal vanwege de kinderen maar dat moet ik niet laten merken want dat vinden ze hoogst onaangenaam. Jaaaa Pap, dat weten we nou wel etc. Enfin… ik zal niet de enige zijn.
Kortom: denken over vroeger en de toekomst wordt vaak in verband gebracht met droefenis. Dan is het goed niet te blijven circkelen. Maar mensen, laten we toch ook vreugde- en hoopvol het verleden en de toekomst bezien (het is tenslotte een verworvenheid die we voor hebben op de dieren) en daarbij denken aan de woorden van de Dalai Lama:
1. als ik iets aan een probleem kan doen, laat ik dat dan doen.
2. als ik niets aan een probleem kan doen, laat ik het dan loslaten.
Best wel simpel toch? ;-
Hartstikke simpel Willem, je hebt helemaal gelijk. Juist ons verleden maakt wie we zijn, dus je moet het ook helemaal niet over de rodondendron kieperen, maar ook niet blijven hangen in het verleden. En de toekomst is ook van jezelf uiteraard, dus plannen maken kan geen kwaad, maar alleen maar hollen naar morgen (als ik… dan… lijkt mij in ieder geval niet goed, kan althans erg tegenvallen als die toekomst korter blijkt te zijn dat je van te voren had verwacht.
Heerlijke column. Zowel over het nu (iets dat me steeds vaker lukt gelukkig) De heer Phil en over de maatschappij met zijn privatiseringsdrang. Weet er alles van ben PTT er geweest.
Dank 🙂
Dank iedereen voor de reacties. Ik had het ineens even te kwaad met mezelf, heb namelijk zelf ook af en toe last van terug- en vooruitkijkjes; had ik maar.., we hadden beter…, als we … enz. (niet al te vaak gelukkig).
En dr. Phil heeft zo’n heerlijke heldere kijk op de dingen….