Op de nostalgische toer naar Frankrijk

Vanochtend hoorde ik een liedje op de radio, of eigenlijk was het een chanson. ‘Boom’ heette het en het werd gezongen door Charles Trenet. En al bij de eerste klanken kwamen er herinneringen naar boven van Franse chansons in de jaren zestig en zeventig en de Franse les die ik als kind in de zesde klas (nu groep 8) na schooltijd mocht volgen. Ik vond het geweldig, want door die Franse les, verbeeldde ik me dat ik de inhoud van de teksten snapte. In die tijd waren Franse chansons ontzettend populair. Bovendien kregen wij toen (en dat was heel modern) Franse les aan de hand van grammofoonplaten. Ik zat op een nonnenschool waar ze weg waren van Soeur Sourire en Les Compagnons de la chansons.

En omdat er nog maar twee netten op de televisie waren, kregen we die chansons ook allemaal te zien. Je had gewoon geen uitwijkmogelijkheden. Niet dat ik dat toen had gewild, want ik vond het allemaal fantastisch en zat te zwijmelen bij zangers als Marc Amont (Bleu blanc blond), Jacques Brel (Ne me quitte pas) en Adamo (Vous permettez monsieur).

Eenmaal op de middelbare school zat Frans in mijn lespakket en luisterde ik naar Francoise Hardy , France Gall  of Barbara (Au bois de Saint-Amand). En toen ik van school ging, waren daar ineens Jane Birkin en Serge Gainsbourg. Man man man, dat was wat. Daar werd openlijk gezongen over de liefdesdaad. Rode oortjes hadden we.

Enfin, dat nummer van Charles Trenet bracht me weer even terug naar mijn jeugd. Heerlijk vond ik die Franse muziek. Genoten heb ik van zangers als Gilbert Bécaud, Charles Aznavour, Hervé Vilard, Michel Delpeche en al die anderen. Ik kon de meeste liedjes woordelijk meezingen en dat heb ik nog wel een beetje. Zodra ik een Frans chanson uit die tijd hoor, borrelen de teksten als vanzelf in mij omhoog. Mocht ik ooit, wat god verhoede, dement worden, dan weet ik bij voorbaat al dat die Franse chansons mij uit mijn winterslaap zullen wekken. Overigens net als al die andere heerlijke muziek uit de jaren zestig en zeventig. Wat was er veel en wat waren ze goed.

youtube https://www.youtube.com/watch?v=uAkdSYoRiGQ&w=560&h=315

Fragment uit de film “Waar kom je vandaan, Johnny?” (1963) van Noël Howard, een western die zich afspeelt in de Camargue.

Vinden jullie het gek dat ik, als twaalfjarige, nadat we met de meidenclub naar de film waren geweest, helemaal weg was van Johnny Halliday?

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

Pour moi la vie va commencer                            Mijn leven gaat nu echt van start
En revenant dans ce pays                                     Nu ik terugkom in dit land
Là où le soleil et le vent                                          Daar waar de zon en ook de wind
Là où mes amis, mes parents                              Daar waar mijn vrienden en mijn ouders
Avaient gardé mon cœur d’enfant                     Waakten over mijn kinderhart

Pour moi la vie va commencer                             Mijn leven gaat nu echt van start
Et mon passé sort de l’oubli                                 En mijn verleden komt terug
Foulant le sol de ma prairie                                  Terwijl ik over de oude weidegrond
Chevauchant avec mes amis                                Paardrijd met mijn vrienden
Pour moi la vie va commencer                             Mijn leven gaat nu echt van start

Pour moi la vie va commencer                             Mijn leven gaat nu echt van start
Je peux voir descendre la nuit                             Ik kan de nacht zien vallen
Sans avoir peur d’être surpris                              Zonder bang te zijn om verrast te worden
Tandis qu’au loin comme un troupeau              Terwijl in de verte als een kudde
Passent les ombres des chevaux                        De schaduwen van de paarden voorbijkomen

Pour moi la vie va commencer                              Mijn leven gaat nu echt van start
Et sous le ciel de ce pays                                        En onder de hemel van dit land
Sans jamais connaître l’ennui                               Zonder mij ooit te vervelen
Mes années passeront sans bruit                       Zullen mijn jaren rustig voorbijgaan
Entre le ciel et mes amis                                         Tussen de hemel en mijn vrienden