Tuktuk genomen

Thailand Van 11 januari tot 15 februari 2009– introductie

Een grote mijlpaal!

Jaja, ik naar Thailand hahaha. Tot januari 2009 wilde ik in elke vakantie na 10 dagen alweer naar huis, onder het mom van “over 4 dagen gaan we tóch, kunnen we net zo goed nu al gaan”. Maar niets is veranderlijker dan een mens en Sjeng heeft mij weten over te halen met prachtige verhalen over den vreemde. Die zou het liefst twee maanden gaan, dus werd het een compromis: 4 weken. En ik heb er ook wel zin in hoor, zo is het niet. Ik vind alleen het vliegen een beetje lang en je kunt niet zomaar terug als je dat zou willen.

Maar, desalniettemin en alle gekheid op een stokje; Joke gaat de wereld over. Vandaar dit dagboek. Vorig jaar was het nog Madeira en drie weken. En zo gaan we ieder jaar een klein stukje verder. Nog een paar jaar en ik wil niet meer terug ;-).

Als rechtgeaarde farang (witte buitenlander) zijn we de eerste dag natuurlijk flink opgelicht. Nou ja, het viel wel mee eigenlijk, maar we hebben veel te veel betaald voor ons eerste dinertje daar. Wel heel erg lekker gegeten trouwens, daar was niks mis mee. We liepen het hotel uit en nog geen vijf meter verderop stond een hele vriendelijke Thai met een tuktuk. Voor 20 baht wilde hij ons wel naar een lekker restaurantje brengen en voor 60 wilde hij nog wachten en ons nog terugbrengen ook. Wij afdingen (dat moet, hadden we gelezen) dus voor 40 baht heen en weer. Een ervaring op zichzelf; met onze knieën tegen onze kinnen, door elkaar gerammeld in een soort van versierde brombakfiets dwars door het drukke verkeer van Bangkok. Geweldig!

Hartstikke leuk restaurantje. We hoefden de tuktukdriver nog niet te betalen, dat kwam later wel. Heerlijke vis, bij wijze van spreken nog nahappend – zo vers. Je mocht de vissen aanwijzen. En die man heel enthousiast toen wij er twee wilden. Ja, logisch, bleken die vissen 150 baht (6 euro) per ons te wegen. En ze wogen per stuk een kilo hahaha. Enfin, lang verhaal kort; we namen er samen een, een heerlijke roodbaars, geserveerd met rijst en groenten en een (spicy!!!!!) noodlesoup vooraf.

De rekening? Slechts 2750 baht, met door de ober zelf afgehouden tip van 200 baht daar weer bovenop. Bij elkaar dus ongeveer 60 euro. Voor Nederlandse begrippen geen geld, maar voor Thaise is dit bedrag een vermogen, bleek later, want de volgende dag aten we in een restaurantje langs de weg voor 180 baht en net zo lekker en uitgebreid.

De tuktukchauffeur zegt ons sindsdien heel vriendelijk goedendag.