Los Angeles; Hollywood en Beverly Hills

In Los Angeles moest ik natuurlijk naar de Walk of Fame en de Hollywood Blow Ups. We sliepen in de Hollywood City Inn, een aardig motel dat ligt tussen de Sunset en de Hollywood Boulevard. Vlakbij dus. De eigenaar van het motel bevestigde het; yes, on walking distance, aboute one mile, maar we konden natuurlijk ook de metro nemen, die stopte op de hoek. Amerikanen houden niet zo van lopen namelijk. Maar wij wel, en voor anderhalve mile (nog geen drie kilometer) draaien wij onze hand niet om. Vol goede moed gingen we dan ook op weg. Ik herinnerde me dat we bij aankomst de Sunset Boulevard over waren gereden en dat we toen de berg met de letters zagen. Dat van de Sunset Boulevard klopte. We staken hem over en liepen verder. Op naar Hollywood Boulevard. De berg was al in zicht, maar grote witte letters waren nergens te bekennen. Na drie kwartier lopen, keken we nog eens op de kaart; verkeerde berg! Toen we ons omdraaiden, zagen we berg en letters wel liggen. Dat werd drie kwartier teruglopen en de Sunset Boulevard weer oversteken. Op de hoek bij ons hotel hebben we toen toch de metro maar genomen.

De Walk of Fame viel mij een beetje tegen. Het is een gewone straat van een kilometer lang met aan weerszijden op de stoep grote tegels waarin een gouden ster is ingelegd. Onder die ster staat de naam van een grote of een kleinere filmster. And that’ s it. Niks handen of voeten, of handtekeningen. En dat was nou toch waar die Walk of Fame zo beroemd om was? Dat klopt, maar de echte Walk of Fame ligt voor de ingang van het Mann’s Chinese Theatre. Daar liet Mary Pickford (wie kent haar nog?) als eerste een duidelijk zichtbare schoenafdruk achter in het witte cement. Daar vind je tegels, met hand- voet- en neus(!)afdrukken van sterren als Jane Mansfield, John Wayne, Shirley Temple, Brad Pitt, John Travolta, Arnold Schwarzenegger, Tom Cruise, Meryl Streep en andere grote corifeeën. Ik heb geen idee of daar nog wel eens namen bijkomen. Het plein leek aardig vol, dus ik neem aan dat alle nieuwelingen onder zo’n gouden ster op de Hollywood Boulevard komen. Sja, dat vind ik nou weer niet zo interessant. Dan kun je net zo goed een lijst aan de muur hangen met alle namen erop. Maar Amerikanen vinden het helemaal geweldig. Laten zich fotograferen op de ster met de naam van hun idool eronder, terwijl ze vrolijk op die naam wijzen. Kijk, daar staat ….., en moet je kijken, hier staat …..

Daarna was het tijd voor de Hollywood Blow Ups. Vanuit het Hollywood & Higland Centre kon je op een balustrade naar de letters kijken. Ze zijn inderdaad heel erg groot. En heel ver weg.